กฎของผู้บำเพ็ญประโยชน์
ข้อ 1 ทำตนให้เป็นที่เชื่อถือและไว้วางใจได้
ข้อ 2 ซื่อสัตย์
ข้อ 3 ทำตนให้เป็นประโยชน์และช่วยเหลือผู้อื่นเสมอ
ข้อ 4 เป็นมิตรกับคนทั้งหลายและถือเป็นพี่เป็นน้องกับผู้บำเพ็ญประโยชน์ร่วมคณะ
ข้อ 5 สุภาพอ่อนน้อม
ข้อ 6 เมตตากรุณาต่อสัตว์
ข้อ 7 เชื่อฟังและปฏิบัติตามคำสั่ง
ข้อ 8 อดทนต่อความยากลำบากด้วยใจร่าเริง
ข้อ 9 มัธยัสถ์
ข้อ 10 สุจริตพร้อมกายวาจาใจ
สมาชิกผู้บำเพ็ญประโยชน์ได้ยึดถือกฎทั้ง 10 ข้อ เป็นหลักในการดำเนินชีวิตที่ถูกต้องเพื่อช่วยให้บรรลุเป้าหมายที่ตนประสงค์ จึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่สมาชิกทุกคนควรเข้าใจความหมายของกฎทั้ง 10 ข้อ ดังนี้
1. ทำตนให้เป็นที่เชื่อถือและไว้วางใจได้
สมาชิกผู้บำเพ็ญประโยชน์เป็นผู้ที่เชื่อถือและวางใจได้ ผู้บำเพ็ญประโยชน์ลั่นวาจาไปอย่างใด ใคร ๆ ก็ย่อมเชื่อว่าจริงหรือรับว่าจะทำสิ่งใดก็ต้องปฏิบัติอย่างดีที่สุดและให้สำเร็จตามที่ได้รับมอบหมาย
2. ซื่อสัตย์
ผู้บำเพ็ญประโยชน์เป็นผู้ที่จงรักภักดีต่อพระมหากษัตริย์ ต่อชาติบ้านเมือง ต่อบิดา มารดา ครูอาจารย์ ตลอดจนหัวหน้าหมวดและผู้บำเพ็ญประโยชน์ร่วมคณะ และผู้ที่อยู่เหนือและใต้บังคับบัญชาทั้งที่บ้านและที่โรงเรียน
3. ทำตนให้เป็นประโยชน์และช่วยเหลือผู้อื่นเสมอ
ผู้บำเพ็ญประโยชน์ต้องพร้อมที่จะช่วยเหลือผู้อื่นเสมอ แม้ว่าบางครั้งจะต้องเสียสละความสุขของตนเอง อาจต้องเสี่ยงอันตรายเพื่อช่วยเหลือผู้อื่นก็ต้องกระทำ ในกรณีที่เกิดสงสัยว่าควรจะทำการสิ่งใดก็ควรตั้งคำถามถามตัวเองว่า “ อะไรที่เป็นสิ่งที่ดีที่สุดต่อผู้อื่น” และปฏิบัติตามสิ่งนั้น
4. เป็นมิตรกับคนทั้งหลายและถือเป็นพี่เป็นน้องกับผู้บำเพ็ญประโยชน์ร่วมคณะ
ไม่ว่าสมาชิกผู้บำเพ็ญประโยชน์ชาติใด ศาสนาใดก็ตามเมื่อพบผู้บำเพ็ญประโยชน์ต่างถิ่น ควรทักทายก่อน และให้ความช่วยเหลือเท่าที่จะช่วยได้ เพราะเราถือว่าสมาชิกผู้บำเพ็ญประโยชน์ทุกคนเป็นพี่น้องกันเพราะเรายึดมั่นในอุดมคติและหลักการเดียวกัน
5. สุภาพอ่อนน้อม
ผู้บำเพ็ญประโยชน์จะต้องเป็นผู้ที่มีกิริยาดี คือ สุภาพอ่อนน้อมกับคนทั่วไปโดยเฉพาะผู้ที่อาวุโสและอ่อนแอกว่า
6. เมตตากรุณาต่อสัตว์
ผู้บำเพ็ญประโยชน์จะต้องระลึกไว้เสมอว่าสัตว์ทุกชนิดเป็นสิ่งมีชีวิตเช่นเดียวกับมนุษย์ฉะนั้นควรจะเลี้ยงดูให้ดีตามสมควร มีเมตตากรุณาต่อสัตว์ทุกชนิด
7. เชื่อฟังและปฏิบัติตามคำสั่ง
ทั้งของบิดา มารดา ครูอาจารย์ ตลอดจนหัวหน้าหมู่ หัวหน้าหมวดโดยทันที แม้ว่าจะได้รับคำสั่งในสิ่งที่ไม่ชอบ ผู้บำเพ็ญประโยชน์ต้องปฏิบัติตามด้วยความหน้าชื่นตาบานและเต็มใจเสมอ
8. อดทนต่อความยากลำบากด้วยใจร่าเริง
ผู้บำเพ็ญประโยชน์ควรจะทำใจให้ร่าเริงและยิ้มแย้มอยู่เสมอ แม้จะเหนื่อยยากลำบากเพียงใดก็ตาม ความลำบากและความทุกข์ทั้งหลายก็จะเบาบางลง
9. มัธยัสถ์
ผู้บำเพ็ญประโยชน์จะต้องระมัดระวังทรัพย์สมบัติของตนเองและผู้อื่น รู้จักจับจ่ายใช้สอย และเก็บหอมรอมริบ นอกจากนี้ผู้บำเพ็ญประโยชน์จะต้องรู้จักประหยัดเวลา โดยใช้เวลาให้คุ้มค่าที่สุด
10. สุจริตพร้อมกาย วาจา ใจ
ผู้บำเพ็ญประโยชน์ต้องไม่ทำลายและคิดร้ายต่อผู้อื่น แม้แต่การพูดจา ไม่ใช้คำหยาบหรือทำให้บิดามารดาหรือผู้ปกครองหรือผู้อื่นได้รับความอับอาย